Kozy sąsiada mieszkającego koło kościoła
Kozy sąsiada mieszkającego koło kościoła
podpis zdjęcia
Kozy sąsiada mieszkającego koło kościoła
Kozy sąsiada mieszkającego koło kościoła
Kozy sąsiada mieszkającego koło kościoła
podpis zdjęcia
copy
Sierpnica gm. Głuszyca
ul. Zielone Wzgórze 61
tel. +48 785 937 420
Dom gościnny
WRÓBLICZÓWKA
Sierpnica
Pierwsze wzmianki w kronikach informujące o osadnictwie na tych terenach mówią o czasach epoki kamiennej. Jednak wyraźne ślady wskazują na czasy piastowskie, kiedy ziemie te należały do książąt śląskich. Pierwotnie była to mała wieś rycerska. Henryk Brodaty za czasów swego panowania sprowadził na swoje ziemie w pierwszej połowie XIII w. niemieckich kolonizatorów, czym przyczynił się do germanizacji wioski. W początkach XIII w. w miejscu obecnej wsi osiedlili się sprowadzeni z Niemiec smolarze i drwale, karczujący lasy Puszczy Sudeckiej. W tym samym okresie w zboczach tutejszych gór prowadzono roboty górnicze związane z wydobyciem rud srebra i ołowiu. W latach 1419-1463 wsi nie omijały wojny husyckie.Druga kolonizacja wsi miała miejsce w początkach XVI w. i wiązała się wyrobem gontów. W 1528 r. panem Książa został Krzysztof II Hochberg, który sprowadził z Niemiec górników dla wydobywania rud miedzi i żelaza. Osiedlili się oni w kotlinach blisko zboczy górskich, w których drążyli sztolnie za rudą. Kilku z nich osiadło w miejscu obecnej wsi.Pierwsza zapisana nazwa wsi pochodzi z 1548 r. kiedy sędzia dworski ze Świdnicy odbudował jedną z wiosek w sowiogórskiej dolinie i nadał jej nazwę Rudolfswald (obecnie Sierpnica). W tym okresie w okolicy prężnie rozwijały się tartaki, handel i tkactwo. Rozwój ten miał decydujący wpływ na wioskę w XVI wieku. We wsi była gospoda, piekarnia, rzeźnia i kuźnia.Wiek XVII to dla wsi czas kataklizmów, wojen i nieszczęść. W latach 1618-1648 przez wieś przetoczyła się wojna trzydziestoletnia. W roku 1631 wojska cesarskie splądrowały i ograbiły okolicę. W roku 1633 epidemia dżumy zabrała wielu mieszkańców. W latach 1639-1642 teren okupowały wojska szwedzkie. Po pokoju westfalskim w roku 1648 prześladowani protestanci osiedlali się w trudno dostępnych ostępach górskich – kilku z nich osiadło w Sierpnicy. W roku 1686 w pobliskiej Głuszycy wybuchł bunt przeciwko feudalizmowi, który wkrótce ogarnął też Sierpnicę.XVIII wiek to rozwój tkactwa – w Sierpnicy było kilku tkaczy, o czym świadczą odeskowane poddasza domostw, w których przechowywali materiał przędzalniczy. W latach 1719-1722 Sierpnicę i okolice nawiedzały susza i głód. W roku 1740 podczas wojny austriacko-pruskiej wioskę niszczyły grabieże, mordy, wysiedlenia i wysoka kontrybucja. W październiku 1745 pod Głuszycą rozegrała się bitwa wojsk austriackich z prusakami, w wyniku czego raz jedni raz drudzy plądrowali wioskę i okolice. W latach 1756-1763 wojna 7-letnia ściągnęła na wioskę egzekucje, mordy i kontrybucje. W roku 1767 mieszkańców zdziesiątkowała epidemia czarnej ospy.W latach 1804-1805 okolice nawiedziła powódź, klęska nieurodzaju i głód. W roku 1807 wojna francusko-pruska dołożyła kolejną niszczącą kartę. Rok 1841 to burzliwy początek przemysłu bawełnianego w okolicy, dzięki czemu rozwinęła się rolnicza wieś. W roku 1847 wioskę nawiedziła kolejna fala nieurodzaju i głodu.Spokojny rozwój wsi trwał do II wojny światowej. W okresie wojny Sierpnica objęta była hitlerowskim projektem Riese: w pobliżu w zboczu Osówki wykonywane były wyrobiska jednego z wielu tajemniczych obiektów specjalnego przeznaczenia. Całe Góry Sowie otoczone były specjalną strefą bezpieczeństwa z wieżami wartowniczymi, a okoliczne miejscowości (w tym Sierpnicę) zamieszkiwali zaufani Niemcy.Po 1945 r. w Sierpnicy osiedlali się osiedleńcy ze wschodu. Obecnie wieś powoli wyludnia się (211 mieszkańców w III 2011r.)[1] i stopniowo zamiera.
Dawna remiza strażacka usytuowana za pętla autobusową. Obiekt niestety nie jest zagospodarowany i ulega systematycznej degradacji. Należy do osoby prywatnej.
Nagrobki starego, poniemieckiego, opuszczonego ewangelickiego cmentarza znajdującego się w centrum wsi.
Ta mała nekropolia uległa dewastacji zaraz po wojnie. Szabrownicy w intencji znalezienia kosztownych rzeczy i w ramach odwetu za wyrządzone krzywdy przez Niemców, zdewastowali nagrobki a zwłaszcza grobowce. Do dzisiaj w niektórych zburzona grobowcach widać resztki szczątków ludzkich i metalowe trumny.
Druga dewastacja nastąpiła w 2022 r. gdzie bezmyślny podwykonawca dostawcy energii zdewastował część cmentarz ciężkim sprzętem. Niestety mimo zgłoszenia przestępstwa do odpowiednich służb sprawca i jego zleceniodawca nie ponieśli żadnych konsekwencji.
To jest element tekstowy. Kliknij ten element dwukrotnie, aby edytować tekst. Możesz też dowolnie zmieniać rozmiar i położenie tego elementu oraz wszelkie parametry wliczając w to tło, obramowanie i wiele innych. Elementom tekstowych możesz też ustawić animację, dzięki czemu, gdy użytkownik strony wyświetli je na ekranie, pokażą się one z wybranym efektem.
podpis zdjęcia
Rudolfswaldau (Sierpnice) 1883 r. – Publikacja „Messtischblatt”, wydawca: Königliche Preussische Landes-Aufnahme, Berlin,
źródło: www.sbc.org.pl
Tak w 1929 roku wyglądał zajazd (dom gościnny) w Sierpnicy.